ஒரு குரல்

ஒரு குரல் கேட்டேன்
கண்கள் மூடியபடி
கனவு என்று என்னை

பாடல் ஒன்று பாடினாள்
இசைக்க எதுவும் இன்றி
மெல்ல நெஞ்சில் நுழைந்தால்
தாக்கம் எதுவும் இல்லாமல்

மெதுவாய் காற்று வீசியது
அருகில் அவள் அமர்ந்தாள்
பார்வையில் என்னை சிதைத்தல்
என் கண்களை சிறை செய்தால்
இறக்கமின்றி என் மூச்சை நிறுத்தினாள்

மெழுகேன உருகினேன்
என்னில் புது காய்ச்சல் தந்தாள்
காதல் நான் சொல்லவில்லை
என்னுள் ஆவல் குறையவில்லை
ஆசையும் ஓயவில்லை
இருந்தாலும் பேசயேதும் வார்த்தையில்லை

அவள் சுவாசித்த காற்று
என் மூச்சில் கலந்தது
மனதில் அவள் நினைவுகள் நிறைந்த்து
அவள் யார் என்று தெரியாமல்
அவள் பெயர் தேடினேன்
அவளை என் சீதை என்று என்னினேன்
அவள் என்னை பார்த்து சிரித்தால்
                                                  -தொடரும்